Urazy i nadwyrężenia nie wiążą się z koniecznością zakładania gipsu. Obecnie istnieję wiele rozwiązań, które pozwalają unieruchomić kończynę, ale są bardziej elastyczne, higieniczne i wygodniejsze. Zaliczamy do nich wszelkiego rodzaju stabilizatory i ortezy, które można założyć na ramię. Mogą mieć różną formę umożliwiającą unieruchomienie stawów i kości.

Czym jest stabilizator na ramię?

Stabilizator ramienia to urządzenie, które wyglądem przypomina opatrunek lub gips. Jedyną różnicą jest wykonanie z tworzyw sztucznych i wkomponowane w stabilizator zapięcie (zwykle na rzepę), które pomaga zakładać i zdejmować ortezę. Na rynku dostępne są rozwiązania, które pozwalają na unieruchomienie różnych części ręki. Dostępna jest m.in. orteza ramienia, ale także stabilizator na przedramię. Ich głównym celem jest odciążenie i unieruchomienie stawu. Zwykle stosuje się go przy nadwyrężeniach i zwichnięciach.

Temblak na łokieć z tworzywa sztucznego

Urazom ulegają nie tylko stawy, ale także kości. W takich sytuacjach konieczne jest unieruchomienie złamanej lub pękniętej kości oraz sąsiadujących z nią. W tym celu orteza na rękę może być niewystarczająca. Czy zatem ostatecznym rozwiązaniem będzie gips? Na szczęście nie zawsze. W przypadku niewielkiego urazu kości sprawdzi się temblak na łokieć, wykonany w podobny sposób co stabilizatory dostępne w ofercie. Ma on bawełniano-poliestrową konstrukcję. Plusami są także duży rozmiar kieszeni dla ochrony ręki oraz otwór na kciuk zapobiegający przemieszczaniu się temblaka. Zapinany jest on przy pomocy paska i zapięcia uciskowego. Może być on stosowany jako stabilizacja w mniej poważnych urazach ręki, a można wykorzystać go także w czasie noszenia gipsu założonego przez lekarza. Podobną opcją przeznaczoną dla najmłodszych jest temblak dla dzieci.

Orteza na rękę i wszelkiego rodzaju stabilizatory to rozwiązanie, które pozwala szybko i bezpiecznie poradzić sobie z urazami. Warto dowiedzieć się więcej na ich temat i przetestować je podczas niewielkich urazów. W razie potrzeby przed założeniem można skonsultować z lekarzem.